محمد آفریده که آخرین افتخارش ساخت فیلم «یک خانواده محترم» بوده و در آن به حضرت امام، شهدا،دفاع مقدس و مردم ایران توهین شدهاست و رحمان سیفیآزاد نویسنده فیلم تلخ و سیاه «من مادر هستم» شاید به عنوان مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید منصوب شوند.
محمد آفریده که آخرین افتخارش ساخت فیلم «یک خانواده محترم» بوده و در آن به حضرت امام، شهدا،دفاع مقدس و مردم ایران توهین شدهاست و رحمان سیفیآزاد نویسنده فیلم تلخ و سیاه «من مادر هستم» شاید به عنوان مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید منصوب شوند.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، این روزها از سازمان سینمایی زمزمههایی مبنی بر احتمال دعوت از محمد آفریده برای ریاست انجمن سینمای جوانان ایران و یا بنیاد سینمایی فارابی و نیز انتخاب رحمان سیفی آزاد به عنوان معاون آثار و فعالیتهای سازمان سینمایی در دولت «تدبیر و امید» شنیده میشود.
شایعاتی که حتی زمزمه آن نیز خطرناک و برای علاقمندان سینمای ملی تلخ و غیرقابل تحمل است.
اگرچه بسیار بعید به نظر می رسد که از آفریده با کارنامه ای که از خود به جای گذاشته برای همکاری دعوت به عمل آمده باشد ولی حتی زمزمه هایی در این مورد نیز نگران کننده است چراکه شنیده های خبرنگار فارس حاکی از این است که از وی برنامه خواسته شده است.
محمد آفریده که سابق بر این رییس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بود و تولیداتش در این مرکز نیز نشان دهنده نوع نگاه وی بود در آخرین فعالیت سینمایی اش با تولید فیلم ضد ایرانی یک خانواده محترم با سرمایه ایرانی-فرانسوی به شکل عریان تری نوع افکار خود را نشان داد.
آفریده در این فیلم که مورد اعتراض هنرمندان از طیف های مختلف قرار گرفت و برخی ها آن را فیلمی «کثیف» و «ضد دفاع مقدس» دانستند که بصورت مستقیم به مردم و انقلاب توهین می کند. در این فیلم، افراد مذهبی سو استفادهگر و بد ذات، مادر شهید پشیمان، و فرد مثبت فیلم که یک استاد دانشگاه که در خارج از کشور تدریس می کند مظلوم نمایش داده می شود که در انتها نیز برای رهایی از ظلم و تجاوز به راهپیمایی جنبش سبز به سمت میدان آزادی حرکت می کند.
این فیلم در سینماهای فرانسه نمایش داده شد و تحلیل های بسیاری از سوی نویسندگان و منتقدان خارجی روی آن نوشته شد که برآیند آن تمجید از فیلمی «جسورانه» بود که «استبداد دینی و مذهبی» را در ایران نشان می دهد.
جالب اینکه رادیو فردا وابسته به سازمان سیا از اینکه این فیلم چگونه در ایران مجوز ساخت گرفته ابراز تعجب کرده بود.
جالب اینکه اگرچه ناظر این پروژه نیز بعد از اعتراضات گسترده رسانه ای در جایی مجبور به برگزاری کنفرانس خبری شد و فیلم آفریده را فیلمی نامناسب و بد توصیف کرد و مسئولان صدا و سیما هم که عنوان کرده بودند برای حمایت از این فیلم فریب آفریده را خورده اند این فیلم را ضد مردم ایران خواندند اما آفریده تا پایان از این فیلم دفاع کرد.
سیفی آزاد؛نویسنده فیلمی تلخ و هنجارشکن
در مورد رحمان سیفی آزاد هم اوضاع بهتر از این نیست. او نویسنده فیلمی است که سال گذشته اکرانش موجب اعتراض گروه زیادی از علاقمندان به سینمای ملی و ارزشی شد و آنها را مجبور به واکنش کرد.
زمانیکه فیلم «من مادر هستم» اکران شد و اعتراضها نسبت به آن بالا گرفت اگرچه بعضیها با آسمان ریسمان بافتن سعی میکردند از بعضی مواضع فیلم حمایت کنند اما همه متفقالقول بودند که این فیلم تلخ و سیاه است. فیلمی که در آن قصاص عامدانه و بیپروا مورد تهاجم قرار گرفته و بسیاری از هنجارهای سینمای ایران را شکسته بود. از نشان دادن صحنههای مشروبخواری تا استفاده از کلمات و جملات سخیف و نشاندادن روابط غیراخلاقی. فیلمی که قاطبه سینماگران و حتی دستاندرکاران ساختش معتقد بودند دیدن آن به لحاظ اخلاقی (و نه به خاطر نمایش ترس یا خشونت) برای افراد زیر 16 سال ممنوع است و ممکن است باعث رواج، تسری و بروز بعضی ناهنجاریها در جامعه شود.
نویسنده این فیلم تلخ و سیاه، رحمان سیفی آزاد بود که نهتنها بهخاطر ساخت این فیلم سرزنش نشد بلکه همکاریاش با بعضی ارگانهای فرهنگی بیش از قبل شد.
سیفی آزاد پیش از «من مادر هستم» نیز قصه پریا را با بهعنوان نویسنده با جیرانی کار کرده بود و حالا هم قصه دوگانه فیروز را که به گفته او یک کمدی دینی(!) است و احتمالا بیحاشیه هم نخواهد بود، مجددا با جیرانی کار میکند.
قصه پریا هم جدای از حاشیهای که داشت و نویسندهای مدعی شده بود سیفی قصه فیلمش را از او سرقت کرده است در نوع خود قابل توجه بود.
فیلمی متعلق به سخیفترین قسمت از دایره فیلمهای سینمای بدنه که با اتکا به انواع فرمولهای فیلمفارسی صرفا دغدغه گیشه داشت و فروش.
و حالا با این اوصاف شنیدن اینکه نویسنده فیلم تلخ و سیاه و هنجار شکن «من مادر هستم» قرار است به عنوان یکی از مدیران سینمایی دولت تدبیر و امید منصوب شود عجیب و نگرانکننده است.
شاید در صورت محقق شدن این شایعه و انتصاب سیفیآزاد به عنوان معاون آثار و فعالیتهای سازمان سینمایی، یا باید تعریفمان را از «امید» عوض کنیم و یا منتظر «امیدهای تلخ و سیاهی» باشیم که قرار است فضای سینمای ایران را در چهار سال آینده دربرگیرد.